Άνθρωποι σε πυκνοκατοικημένες περιοχές στην Αθήνα σπάνια ασχολούνται με τη μελισσοκομία στην κατοικία τους, ωστόσο, ο Νίκος Χατζηλίας ανέπτυξε μελισσοκομία στο μπαλκόνι του προσφέροντας στέγη σε τρία μελίσσια. Αυτή η ασχολία απαντάται περισσότερο στο εξωτερικό και λιγότερο στην Αθήνα.
Ο κ. Χατζηλίας, με εμπειρία στον τομέα, εξηγεί πως οι μέλισσες μπορούν να καλύπτουν αποστάσεις έως και 5 χιλιόμετρα για να βρουν τροφή, κάτι που τους επιτρέπει να βρίσκονται σε αστικά περιβάλλοντα, όπου υπάρχουν αρκετά ανθοφόρα δέντρα όπως ακακίες και ευκάλυπτοι. Παράλληλα, οι μέλισσες διαθέτουν εξαιρετικούς μηχανισμούς προσανατολισμού, χρησιμοποιώντας τον ήλιο και το μαγνητικό πεδίο της Γης για την επιστροφή τους στην κυψέλη, ακόμα και σε συνθήκες κακής ορατότητας.
Η συνύπαρξη σε βεράντες φαίνεται από πρώτη άποψη ανέφικτη, όμως ο κ. Χατζηλίας τονίζει ότι οι μέλισσες δεν είναι επιθετικές όπως οι σφήκες και δαγκώνουν μόνο εάν νιώσουν απειλή. Παρόλα αυτά, αποθαρρύνει τους μη ειδικούς να δοκιμάσουν κάτι παρόμοιο, καθώς απαιτείται εμπειρογνωμοσύνη για την αντιμετώπιση των όποιων προκλήσεων και προβλημάτων που μπορεί να προκύψουν.
Σε γενικές γραμμές, η παρουσία μελισσών στο αστικό περιβάλλον, αν και πρόκληση, φαίνεται εφικτή χωρίς να επηρεάζεται σημαντικά από τους ατμοσφαιρικούς ρύπους. Συνολικά, πάνω από 150.000 μέλισσες αναμένεται να ξεκινήσουν καθημερινά από το μπαλκόνι του κ. Χατζηλία, προσφέροντας μια διαφορετική εικόνα στην περιοχή.
Σύμφωνα με στοιχεία από την ΕΡΤ3, κάθε κυψέλη μπορεί να περιέχει έναν πληθυσμό 50.000 μελισσών. Με την πάροδο του χρόνου, σύμφωνα με τους φυσικούς νόμους, η παλιά βασίλισσα αναζητεί νέα κατοικία, οδηγώντας την «φρουρά» σε νέους προορισμούς.