Σύμφωνα με πληροφορίες από την ΕΡΤ, ο Κώστας Σημίτης, πρώην πρωθυπουργός της Ελλάδας και ιδρυτικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, παρουσιάζει τις απόψεις του σχετικά με την πολιτική που ακολούθησε κατά τη διάρκεια της θητείας του. Στο κείμενο, το οποίο δημοσιεύεται στην πύλη του Ιδρύματος Κωνσταντίνου Σημίτη και βασίζεται στο βιβλίο «Πολιτική για μια δημιουργική Ελλάδα», τονίζεται ότι η έννοια του εκσυγχρονισμού αποτελεί διαρκή πολιτική και κοινωνική διεργασία, που καθορίζεται από τις αξίες και τις επιδιώξεις μιας κοινωνίας.
Ο Σημίτης υπογραμμίζει τη σημασία της διαμόρφωσης μιας εθνικής στρατηγικής που ενσωματώνει την οικονομική πολιτική στις διεθνείς σχέσεις της χώρας. Η επιτυχία αυτής της στρατηγικής, σύμφωνα με τον ίδιο, βασίζεται στη σταθερότητα της οικονομίας και στη δυνατότητα της χώρας να ανταγωνιστεί σε έναν κόσμο αλληλεξάρτησης. Κεντρικός στόχος της στρατηγικής αυτής ήταν η ένταξη στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση (ΟΝΕ), η οποία θα προσέφερε στη χώρα περισσότερα οφέλη από την απλή συμμετοχή στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η εξωτερική πολιτική σύμφωνα με τον Σημίτη πρέπει να έχει ως πολιτική κατεύθυνση τη δημιουργική παρουσία της Ελλάδας στη διεθνή σκηνή μέσω της διεύρυνσης των συμμαχιών και την προώθηση των ελληνοτουρκικών σχέσεων σε άλλη βάση, αναδεικνύοντας τα προβλήματα που δημιουργεί η Τουρκία στη διαδικασία ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Στον τομέα της οικονομίας, ο Κώστας Σημίτης θεωρεί τη σταθερότητα απαραίτητο μέσο για την ανάπτυξη. Οι ποσοτικοί δείκτες, όπως η μείωση του πληθωρισμού και των ελλειμμάτων, είναι σημαντικοί, αλλά η πολιτική πρέπει να εστιάζει και σε ποιοτικές αλλαγές και σε μια διαφορετική κοινωνική πολιτική. Τονίζει ότι η πολιτική του ΠΑΣΟΚ δεν έπρεπε να ακολουθήσει νοοτροπίες που καθήλωναν την ελληνική οικονομία, αλλά να προωθήσει μεταρρυθμίσεις και διαρθρωτικές αλλαγές.
Ο Σημίτης αναφέρεται στην ανάγκη μίας πολιτικής που βασίζεται σε σοβαρή δουλειά, αντί για τακτικές εντυπώσεων, και προωθεί το επίπεδο ηθικής συνείδησης της κοινωνίας. Ο «εκσυγχρονισμός» για τον πρώην πρωθυπουργό δεν είναι απλά ένα σύνθημα, αλλά μια απαραίτητη διαδικασία για μια κοινωνία που αναγνωρίζει και αντιμετωπίζει τα προβλήματά της, προσφέροντας έναν πολιτικό πολιτισμό που έχει ως στόχο την ελευθερία και την κοινωνική δικαιοσύνη.